Jos Smit

Spelende kinderen, hun ouders, opa’s en oma’s en zelfs het personeel van scholen en kinderdagverblijven controleren een speeltoestel niet voordat de kinderen gaan spelen. Natuurlijk niet! Ze gaan er blindelings vanuit dat elk speeltoestel in de openbare ruimte veilig is. Toch zit een ongeluk in een klein hoekje. Na al die jaren staat voor mij één ding vast: veiligheid is geen optie maar een eis!

Dat geeft een verantwoordelijkheid aan ontwerpers, bouwers, monteurs en zeker ook aan de beheerders. Daarom ondersteun ik deze partijen graag inzicht te krijgen in wat er door de wetgever van hen verlangd wordt en hoe daarmee in de praktijk om te gaan.

Vanaf 2001 keur ik speeltoestellen, waterglijbanen, indoor speelhallen, trampolinehallen en skatebanen. Dat maakt dat ik in de opleidingen veel vanuit de praktijk kan vertellen: geen droge opsomming van wetten, normen en regeltjes, maar veel voorbeelden uit de praktijk.

Onze vakopleidingen vinden dan ook voor een belangrijk deel plaats in de praktijk: gewoon zelf speeltoestellen op veiligheid leren inspecteren. Mooi is dan te zien dat mensen op een gegeven moment vol zelfvertrouwen een eigen onderbouwde mening over de (on-)veiligheid van een speeltoestel vormen en dat schriftelijk en mondeling duidelijk kunnen verwoorden. Dan is het doel bereikt! Juist dat geeft mij elke keer weer volop voldoening.

Persoonlijk heb ik goede herinneringen aan hoe ik als kind veel buiten speelde, in het zwembad zwom, op speeltoestellen klom, schommelde, draaide en rende. Dat soort herinneringen wens ik alle kinderen toe. Door keuringen en opleidingen op het gebied van speelveiligheid draag ik graag mijn steentje bij.

Jos Smit